کهیعص (این حروف رموز و اسراریست در میان خدا و رسول (ص)) سعد بن عبدالله می گوید: از حضرت مهدی (عج ) دربارة تأویل آیه کهیعص، سئوال نمودم، ایشان فرمودند: این حروف از اخبار غیبی است که خداوند بنده‌اش زکریا را از آن آگاه کرد، سپس آنرا بر محمد(ص) که بر او و خاندانش درود باد بیان نمود. و آن چنین بود که زکریا از خدا درخواست کرد که نام پنج تن را به وی یاد دهد، پس خداوند جبرئیل را بر او نازل فرمود و آن را به وی تعلیم داد. پس زکریا هر وقت که نام محمد(ص) و علی(ع) و فاطمه(س) و حسن(ع) و حسین(ع) را بر زبان می‌آورد، اندوهش از او زدوده می‌شد و سختی‌اش بر طرف می‌گردید ولی چنانچه اسم حسین را بر زبان جاری می‌کرد، گریه گلویش را می‌فشرد و به نفس زدن می‌افتاد. پس روزی عرض کرد: بار الها: مرا چه می‌شود که چنان چه چهارتن از آنان را بخوانیم، به برکت نامهایشان ، از غم‌هایم رهایی می‌یابم ولی اگر حسین(ع) را بخوانم، چشم گریان می‌شود و آه از درونم بر می‌خیزد؟ پس خداوند تبارک و تعالی او را از آن واقعه آگاه ساخت و گفت: کهیعص، که کاف اشاره به نام کربلاست و هاء دلالت بر هلاکت خاندان پاک حسینی و یاء اشاره به یزید دارد که ظالم حسین(ع) است و عین نشانگر عطش و صاد نماینگر صبر حسین(ع) است. زکریا پس از شنیدن آن مطالب به مدت سه روز از محل عبادتش بیرون نیامد و مردم را نیز،حضور نپذیرفت و به گریه و زاری پرداخت و در سوگ امام حسین(ع) چنین می‌گفت: پروردگارا! آیا بهترین تمامی بندگانت را دچار مصیبت فرزندش می‌کنی؟ خداوندا ! آیا آفت این مصیبت را پیرامونش فرود می‌آوری؟ پروردگار! آیا جامه‌های این غم را بر اندام علی(ع) و فاطمه(س) می‌پوشانی؟ خداوندا ! آیا این اندوه را به ساحت آن‌دو فرود می‌آوری؟ سپس می‌گفت: بارالها: در پیری فرزندی عنایتم فرما که مایه روشنی چشم گردد، پس از آن مرا در محبتش بی‌قرار گردان، سپس در غم مرگش مرا سوگوار نما همان طور که محبوبت محمد را به فرزندش (حسین(ع)) سوگوار نمودی. پس خداوند یحیی را به حضرت زکریا(ع) عطا فرمود و سپس او را به مصیبتی دچار ساخت و مدت بارداری یحیی همانند حسین(ع)، شش ماه بود. سوره مریم آیه 1
منبع : بحارالانوار، ج ۴۴، ص۲۲۳
نوشته شده توسط میثم در چهارشنبه 85/11/11 و ساعت 1:31 عصر | نظرات دیگران()
